Filmy prl, lata 70.

Brawurowe wyczyny Najmrodzkiego śledziła w latach 70. i 80. cała Polska. Najmro wraz ze swoją ferajną obrabia Pewexy, żeby żyć kolorowo w czasach, w których wszystko było szare i zakazane. Wolność i dobrą zabawę kocha ponad wszystko. Niespodziewanie na jego drodze stanie kobieta, która skradnie jego serce. Dla niej postanowi się zmienić. Tylko czy będzie potrafił?

W 1980 roku władze radiokomitetu wysyłają do Gdańska nie stroniącego od alkoholu redaktora Winkla, aby zebrał informacje oczerniające jednego z organizatorów stoczniowych strajków, Maćka Tomczyka. Wspomnienia ludzi, z którymi Winkiel przeprowadza wywiady, wykorzystują prawdzie materiały filmowe z protestów 1968 i 1970 roku oraz z okresu powstawania wolnych związków zawodowych i narodzin Solidarności.

Akcja filmu zaczyna się w 1977 roku, gdy Tomek Beksiński wprowadza się do swojego mieszkania. Jego rodzice mieszkają tuż obok, na tym samym osiedlu, przez co ich kontakty pozostają bardzo intensywne. Nadwrażliwa i niepokojąca osobowość Tomka powoduje, że matka - Zofia, wciąż martwi się o syna. W tym samym czasie Zdzisław Beksiński próbuje całkowicie poświęcić się sztuce. Po pierwszej nieudanej próbie samobójczej Tomka Zdzisław i Zofia muszą podjąć walkę nie tylko o syna, ale także o przywrócenie kontroli nad swoim życiem. Gdy Zdzisław podpisuje umowę z mieszkającym we Francji marszandem Piotrem Dmochowskim, a Tomek rozpoczyna pracę w Polskim Radiu, wydaje się, że rodzina najgorsze kłopoty ma już za sobą. Jednak seria dziwnych, naznaczonych fatum wydarzeń, dopiero nadejdzie...

Jak stało się możliwym, by jeden człowiek potrafił tak bardzo zmienić współczesny świat? W filmie o Lechu Wałęsie pytanie to stawia Andrzej Wajda . Wdzierając się w prywatność, nawet intymność związkowego przywódcy reżyser próbuje uchwycić fenomen przemiany prostego, skupionego na codzienności robotnika w charyzmatycznego przywódcę. Kontrowersyjny, niepozbawiony słabości wyzwolił ukryte w sercach milionów ludzi marzenie o wolności, co dało energię dla przemian przerastających ówczesną wyobraźnię.

Historia człowieka, który dziś wciąż budzi skrajne opinie porusza dogłębnie. Polityka bywa brudna, ale gdy dotyka ona całej rodziny, cena okazuje się zbyt duża do zapłacenia.

Film biograficzny o Czesławie Niemenie, piosenkarzu, kompozytorze i multiinstrumentaliście, ikonie polskiej muzyki rozrywkowej. Okazją do jego realizacji stała się 10. rocznica śmierci charyzmatycznego artysty, zmarłego w styczniu 2004 roku. W filmie wykorzystano wiele nieznanych dotąd materiałów archiwalnych, które rzucają nowe światło na życie Niemena. Opowiadają o nim barwnie członkowie jego rodziny, zaprzyjaźnieni muzycy, krytycy, dziennikarze muzyczni – w sumie ponad 50 osób – a wszystko to na tle meandrów polityki kulturalnej PRL-u, odpowiedzialnej za zmienne losy jego kariery i recepcji jego twórczości w zależności od sympatii ówczesnych władz i krytyki.

Widowiskowa rekonstrukcja dramatycznych wydarzeń z 17 grudnia 1970 roku, gdy oddziały wojska i milicji otworzyły ogień do gdyńskich stoczniowców. Historię śledzimy z punktu widzenia kaszubskiej rodziny Brunona Drywy (Michał Kowalski), zastrzelonego na przystanku SKM Gdynia Stocznia.

Głównym bohaterem tego serialu, ukazującego życie codzienne w latach 70. XX wieku jest Marian Szyguła (Wiesław Gołas) – kierowca w bazie transportowej PKS. Jest to po trosze naiwny, po trosze niezaradny życiowo facet, który jednak w sytuacji ekstremalnej potrafi zachować „zimną krew” i całkiem zgrabnie, a przede wszystkim uczciwie, wybrnąć z trudnego położenia. Głęboko wierzy, że mimo pomyłek życiowych wyjdzie w końcu na prostą (porzucił kiedyś syna i jego matkę), i tym chętniej gotów jest pomóc każdemu, kogo spotyka na swej drodze, mimo że sam na owej pomocy nie zawsze wychodzi dobrze. Każdy z odcinków opowiada o innych sprawach i jest okazją do poznania nowych bohaterów.

Noc sylwestrowa 1978/1979. Zima stulecia. Pasażerowie w wieczorowych strojach oczekują na przyjazd pociągu. Tymczasem niedaleko dworca w Koluszkach pociąg utknął w śnieżnych zaspach. Dobrze bawiący się w nim pasażerowie, w końcu zniecierpliwieni długim postojem, ruszają w kierunku dworca. Wszyscy pragną dotrzeć do celu podróży, aby powitać Nowy Rok w gronie zaprzyjaźnionych osób. Widząc, że szybko to nie nastąpi, urządzają bal na dworcu…

Młoda chłopka, Antonina, emigruje za chlebem do Kanady. Zatrzymuje się u wuja, który proponuje jej małżeństwo, jednak Antonina nie przyjmuje tej oferty. Wychodzi za mąż za farmera z pobliskiej miejscowości, ukradkiem odkłada grosz do grosza i wysyła do Polski, synowi na zbudowanie domu. Kiedy mąż dowiaduje się o tym, w furii katuje ją i wyrzuca. Wraca do kraju, i co zastaje?